HOMOSEKSUALIZM, MOJA FAJNOŚĆ, DLACZEGO MODERUJĘ KOMENTARZE I SKARPETKI, CZYLI ODPOWIEDZI NA PYTANIA

Jakie jest moje podejście do związków nieheteroseksualnych, jak to się dzieje, że jestem taka super, co mam do skarpetek i dlaczego Wasze komentarze muszą być przeze mnie zaakceptowane zanim się pojawią? Wszystkie te pytania (lub zarzuty) pojawiły się w wypełnionych przez Was ankietach, a ja nie pozostawiam ich bez odpowiedzi. 

MOJE CIAŁO JEST MOIM ZAGROŻENIEM

Po raz pierwszy w życiu usłyszałam dzisiaj, że kobiety powinny uważać na to, co zakładają, bo mogą zachęcić do gwałtu. Po raz pierwszy ktoś mi to powiedział prosto w twarz, patrząc mi w oczy.  Powiedział to siedemnastoletniej dziewczynie. Na lekcji w liceum. 

CIEMNOŚCI

Ciemności, idźcie do ciemności!

***

Którzy o świcie wypłynęli

ale już nigdy nie powrócą

na fali ślad swój zostawili -

w głąb morza spada wtedy muszla

piękna jak skamieniałe usta

ci którzy szli piaszczystą drogą

ale nie doszli do okiennic

chociaż już dachy było widać -

w dzwonie powietrza mają schron

a którzy tylko osierocą

wyziębły pokój parę książek

pusty kałamarz białą kartę -

zaprawdę nie umarli cali

szept ich przez chaszcze idzie tapet

w suficie płaska głowa mieszka

z powietrza wody wapna ziem

zrobiono raj ich anioł wiatru

rozetrze ciało w dłoni

będą

po łąkach nieść się tego świata

Motto: ,,Nie-boska Komedia" Krasiński

Wiersz: ,,Ballada o tym, że nie giniemy" Herbert

RZUĆ GO

Często słyszę od Was i nie od Was, że jestem mądra. I jakkolwiek jest to niezwykle przyjemne i miłe, tak muszę przyznać, że ja nie swoją mądrością się tutaj i w życiu dzielę, a cudzą. Słucham, patrzę w oczy, zapamiętuję, notuję. I dzisiaj chcę opisać jedną z takich właśnie cudzych mądrości. Dwie osoby są odpowiedzialne za tę naukę - urodzone w tym samym dniu, ale prawie się nieznające. Na szczęście znane dobrze mi. Tak się jakoś składa, że jedna mnie urodziła, a druga parę razy w tygodniu ma mnie szansę trochę poobijać. Ta dwójka wspólnymi siłami przekonała mnie, żeby go rzucić. 

ARABSKIE TECHNO

Zaczęło się od przygotowań do OPENERa. Kto zna mnie osobiście, ten wie, że podstawą mojego funkcjonowania w przestrzeni zarówno szkolnej, międzyludzkiej, jak i kulturalnej są listy. W mojej kolekcji znajdują się zarówno takie klasyki, jak lista rzeczy do zrobienia na dany dzień czy lista ulubionych cytatów, ale również takie jak spis przedstawień do zobaczenia w danym miesiącu czy rzeczy do zrobienia po wyprowadzce od rodziców. Nic więc dziwnego, że pierwszą rzeczą, jaką zrobiłam po dowiedzeniu się, że jedziemy nad morze w lipcu, było wysłuchanie wszystkich propozycji artystów figurujących w line upie i stworzenie listy interesujących osobistości. Jak łatwo można się domyślić, jeden z zespołów, z którego muzyką zapoznałam się tamtego lata, grał arabskie techno właśnie. Dlaczego warto? 

POEZJO, BĄDŹ MI PRZEKLĘTA

,,Poezjo, bądź mi przeklęta"

Te właśnie słowa wykrzykuje polski teatr z dumą, bezustannie, radośnie. Jakby nie doczytał, że po ich wypowiedzeniu Hrabia umiera.

Wychodzę z kolejnego spektaklu i zastanawiam się ,,Co poszło nie tak?". Niestety odpowiedź niemal zawsze jest taka sama. Tekst kurna. Tekst. A konkretniej - brak wspomnianego. 

DLACZEGO STYL ART HOE?

                                                       YouTube

Tytułowe pytanie zostało zadane mi podczas ankiety podsumowującej rok 2018. A ponieważ o pytania się prosi po to, żeby na nie odpowiedzieć, to już śpieszę z całym tekstem. Dlaczego styl art hoe (bo tak to się poprawnie zapisuje)? 

PODSUMOWANIE 2018 I MOJE PLANY NA 2019

W tym roku wydarzyło się tyle, że aż podsumowanie muszę zrobić, żeby wszystko ogarnąć. A że porządek musi być, to już Wam piszę, w jakiej kolejności wszystko pokryję; Zaczniemy od zamknięcia roku mijającego. Na pierwszy ogień pójdzie prywata, a potem to, co na blogu się działo a działo się wiele. Na zakończenie coś w stylu planów na rok nadchodzący - 2019. Z tym że to takie mniej plany, a bardziej nastawienie. Ja planować dalekosiężnie nie to, że nie lubię, ale skutecznie zniechęcona przez los zostałam. A gdyby ktoś chciał przeczytać, jak to wszystko rok temu wyglądało, to tutaj link podrzucam sentymentalistom i ciekawskim. 

SLAVE TO THE RYTHM, CZYLI O NOWYM

Przyznaję się, mam pewną słabość - rozpoczęcie weekendu uważam za znak, że czas nadrobić wszystkie zaległości internetowe z całego tygodnia. I ten nawyk sam w sobie nie byłby niczym zgubnym, gdyby nie algorytmy czerwonej platformy z materiałami video. Algorytmy, które sprawiają, że jeśli raz zapuściłeś się (nawet w najlepszej wierze) w jakiś zakamarek tego kolorowego świata, już nigdy stamtąd nie wyjdziesz. Dzisiaj - w połowie grudnia dzięki YouTube'owi dowiedziałam się właśnie, że zbliża się koniec roku. Tak. Nieopatrznie obejrzałam jeden z filmików o jakże kuszącym tytule 'How to get your life togather in 2019'. Na szczęście te kilkanaście minut nie zostało zmarnowanych - mogę napisać tekst o tym, jak wielkimi niewolnikami jesteśmy. I nie. Nie chodzi o niewolników tego gigantycznego potwora Internetu. Chodzi o niewolników rytmu.

KŁÓCĄCE SIĘ PARY

Wszystkie kłócące się pary są takie same.

Jedno czerwone, zapłakane, zapuchnięte. Mówi podniesionym, cienkim głosikiem i usilnie szuka kontaktu, potwierdzenia, uwagi.

Drugie stoi niewzruszenie z założonymi rękami, odwracając wzrok i cierpliwie udaje, że słucha, że decyzja jeszcze nie zapadła. 

JA PISZĘ, WY PISZCIE

W moim życiu pojawił się niedawno pewien niezręczny motyw. Na pytanie ,,Co robisz w wolnym czasie?" przestała wystarczać jedna odpowiedź. Do tej pory kończyło się na wyliczance zajęć, a potem można było przejść do kolejnego punktu (zazwyczaj: ,,Masz rodzeństwo?" lub ,,Jakiej muzyki słuchasz?" ewentualnie ,,Ulubiony kolor?"). Bo gdy z moich ust pada słowo ,,piszę" sytuacja się komplikuje. No bo co ja piszę? No blog piszę. A później jest już tylko gorzej. Ogólnie pisanie bloga nie jest zbyt prestiżowym zajęciem. Zwłaszcza gdy jesteś nastolatką. A pisanie bloga, który wcale popularny nie jest, to już w ogóle lekki obciach nawet. Ale co, mam powiedzieć, że nie piszę, jak piszę? 

MŁODZI I POLITYKA

Gdybym dostawała złotówkę za każdym razem, kiedy usłyszę ,,A gdzie są młodzi?", byłabym może nie miliony, ale dziesiątki złotych bogatsza. To samo stałoby się, gdybym otrzymywała monetę za każdym razem, gdy jestem najmłodszą osobą na demonstracji. Lub gdy sama zastanawiam się ,,Gdzie my właściwie do cholery jesteśmy?". Lub gdy tłumaczę znajomym, dlaczego to, co się w Polsce dzieje wymaga zainteresowania ze strony osób poniżej pięćdziesiątego roku życia. 

CIAŁA ZA MAŁO

Dzisiaj mi się trochę miesza. Jest mnóstwo radości, bo pierwszy raz od dawna mogłam ciała poużywać tak, jak lubię. Jest też ogrom goryczy i smutku, bo ciało jednak kiedyś odmawia posłuszeństwa. Jest też doza chęci przekazania czegoś ważnego i dlatego mam dla Was dzisiaj parę myśli, które udowodnią, że ciała jest w naszych duszach za mało.*

KORONKOWE MAJTKI

Ludzie żyją ponad sto lat

Ludzie potrafią przebiec 42 kilometry w dwie godziny i minutę

Ludzie tworzą poematy na trzysta stron

Ludzie naprawiają wrodzone wady serca płodu jeszcze zanim się urodzi

Ludzie znają po trzydzieści języków

Ludzie produkują buty z ananasów

Ludzie liczą czas rozpadu pierwiastków

Ludzie zakładają sobie nogi na szyję

Ludzie czerpią energię ze słońca

Ludzie uważają koronkowe majtki za zgodę na seks 

NOCE

Uwielbiam te noce

Noce pachnące potem całego dnia

Noce pachnące wytartymi fotelami w PKP

Noce brzmiące muzyką słyszaną jeszcze chwilę temu z głośników pod zabytkowym sufitem

Noce pełne opowieści

Noce niespokojne

Noce zalane myślami, słowami

Noce spędzone na zapisywaniu tego, co się przeżyło

Noce ciałem w domu, a myślami jeszcze (a może już) Tam

Noce po wizytach w teatrze

PROBLEM INTERNETU

Wynaleźliśmy platformę

Do pokazywania innym, jak piękne jest nasze życie w kwadracie

Do wydawania sądów i oczerniania się w 280 znakach

Do  oglądania kompilacji kotów mieszczących się w szklance

Do wysyłania dick picków, które znikają po sekundzie

Do dzielenia się inspiracjami, które porzucamy w momencie zamknięcia tablicy

Do wstawiania czarno-białych zdjęć w drogich butach okraszonych głębokimi cytatami

Do selekcjonowania partnerów na podstawie wyglądu i kilku zdań

W sieci jest miejsce na upublicznienie wszystkiego

Do wszystkiego dopasowaliśmy też właściwy obrazek

Jednak co mam zrobić,

Gdy do powiedzenia mam coś ważnego? 

PO CO CHODZISZ DO TEATRU?

Ja się naprawdę długo zastanawiałam. Co takiego się na tej scenie dzieje, że ta bardzo kocham przed nią siedzieć? Dlaczego mogę oglądać jakiś spektakl kilka(naście) razy, a on wciąż mnie zachwyca? I nie satysfakcjonowały mnie odpowiedzi ogólne i proste, nieprawdziwe ,,atmosfera", ,,nastrój", ,,magia". Chociaż to dzięki nim odkryłam, o co chodzi. 

UMOWA?

'When you believe in things you don't understand than you suffer'

 Stevie Wonder 'Superstitious'

Standardy. Zasady. Wyobrażenia. Zadania. Role. Ideały.

Nie moje standardy, nie moje zasady, nie moje wyobrażenia, nie moje zadania, nie moje role, nie moje ideały.

Czyje? A no właśnie. Twoje zapewne też nie. Ani twojej siostry, ani przyjaciela, ani mamy, ani szefa.

Społeczeństwa - jakiegoś dziwnego, nieokreślonego tworu, który w pewnym momencie zdobył kontrolę nad umysłami każdego z nas. Gorzej nawet - nad naszą podświadomością. Jakiegoś nieokreślonego tworu, który sprawił, że  dzieje się coś strasznego; Zaczynamy wierzyć, że coś z nami jest nie tak. 

ŻYCZENIA NA STULECIE NIEPODLEGŁOŚCI

,,Liście opadły. Wrócą liście

i modlitewne łuki gór,

przeminą ludzie w nienawiści,

zostanie trzepot ptasich piór."

K.K. Baczyński ,,Z wiatrem"

NIE LUBISZ POLITYKI?

,,Czy jest na tym świecie coś apolitycznego poza twoją wychowawczynią?"

W piwnicy pachnącej pieczywem pełnej ludzi i dżinglowej muzyki  na krakowskim Starym Mieście zamilkłam nagle i spuściłam oczy w zamyśleniu. Po raz kolejny w swoim krótkim życiu doszłam do wniosku, że polityka jest z nim nierozerwalnie powiązana. Nie tylko z moim zresztą. Dlatego tak absurdalnym jest jej nielubienie.

Nie lubisz oddychania? Przeszkadza ci życie w społeczeństwie? Zdobywanie nowych umiejętności? Brzydzisz się faktem posiadania systemu moralnego? A może nie zastanawiasz się nad swoim stosunkiem do pewnych rzeczy, bo one po prostu są? Tak samo, jak słońce na niebie, skóra na dłoniach czy myśli w głowie. 

DROGIE MIASTO...

Drogie miasto,

Jesteś idealne.

Idealne w byciu miastem wspomnień.

Miastem, które ogląda się z bezpiecznego dystansu opowieści przyjaciół,

upływających miesięcy i pozostałych zdjęć.

Jesteś idealnym celem podróży.

Miejscem oderwania się od spraw codzienności.

Miejscem spotkań z tymi, z którymi kiedyś Ciebie dzieliłam.

Jesteś idealnym, spowitym gęstą, mleczną mgłą obrazem tego, co było.

Miastem przeszłości.

Jesteś idealne, bo nie ma Cię przy mnie.

TERAZ NAJWAŻNIEJSZA JEST MATURA?

Tym tekstem sprawię zapewne, że już moi znajomi w ogóle się do mnie odzywać nie będą. I tak już ich wkurza zapisywanie naprędce najzabawniejszych cytatów, ale cóż począć… Wiedz zatem, zanim następnym razem ze mną porozmawiasz lub coś do mnie napiszesz, że każde twoje słowo może zostać tu zacytowane, przemaglowane, przekręcone i obrócone na kilkanaście co najmniej sposobów w kilkuset co najmniej znakach. 

19.10.2018

fot. agencja gazeta

Butelka coca - coli

Biała

Wchodzi na scenę

Czerwona

NA JESIEŃ 2018

Drodzy dorośli

Mam do Was prośbę;

BOJĄ SIĘ

Boją się

Bo nie jestem zwykłą dziewczyną

I nie o niezwykłość tu chodzi

A o nie zwykłość właśnie

SEN NIE UMIE W CZAS

Śnili mi się panowie w mundurach

Dzwonek zadźwięczał przeszywająco o świcie

Śnili mi się panowie w mundurach

A wy czego się boicie?

PYTANIE FUNDAMENTALNE O TEATR

Scena

Widownia

Aktor lub kilku

Oczy do patrzenia

Uszy do słuchania

Umysły do myślenia

Wystarczy?

ŚLUB

Godzina 13:47. Jeden ze starych, podniszczonych autobusów linii 166. Kierunek: Praga. Gdzieś na Moście Poniatowskiego zaczynam czuć za sobą specyficzną woń, znaną każdemu spod sklepów całodobowych, mostów, z murków no i środków komunikacji miejskiej właśnie. Woń jest jednak tylko uwerturą do wspaniałej opery, która zaraz się za moimi plecami rozegra.

PIERDOLĘ, NIE MOGĘ

,,you told me once I have a rebel heart…"

Pierdolę, nie mogę

Sorry ale ten świat jest zjebany

Pełen skurwieli

Wypełniony po brzegi hipokrytami

Pokryty grubą warstwą żałosnej nienawiści

Zalany wyprodukowanym przez nas szajsem

Zadeptany przez chujków mających się za lepszych od żuli

Obrośnięty ignorancją pierdolonych elit

Wyruchany przez ludzkość

Przeżuty przez potentatów, maklerów i biznesmenów

Zarzygany przez przedsiębiorców, menadżerów i agentów nieruchomości.

I ja wiem. Ten tekst jest mało kurwa konstruktywny, ale

Pierdolę. Nie mogę.

,,is it all because of my rebel heart?"

Jadwiga

*,,

MÓJ PROBLEM Z PRAWDZIWĄ MIŁOŚCIĄ

Mamy poważny problem. My, jako ludzie po prostu. Rościmy sobie prawo do rozstrzygania, co jest prawdziwe, a co nie dodatkowo używając do tego jakichś chorych kryteriów. Dzisiaj będzie o tym, jak dyskredytujemy cudze, i swoje z resztą też, uczucia. Konkretniej o miłości dzisiaj będzie, bo to ona najczęściej chyba występuje w dwóch postaciach.